Obsecratio peccatoris in extremo periculo constituti |
Stabant omnes noti eius a longe (Lc 23:49) |
2 DOMINE, ne in furore tuo arguas me, * neque in ira tua corripias me, |
3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, * et descendit super me manus tua. |
4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, * non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum. |
5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum * et sicut onus grave gravant me nimis. |
6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei * a facie insipientiae meae. |
7 Inclinatus sum et incurvatus nimis; * tota die contristatus ingrediebar. |
8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, * et non est sanitas in carne mea. |
9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis, * rugiebam a gemitu cordis mei. |
10 Domine, ante te omne desiderium meum, * et gemitus meus a te non est absconditus. |
11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, * et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum. |
12 Amici mei et proximi mei procul a plaga mea steterunt, * et propinqui mei de longe steterunt. |
13 Et laqueos posuerunt, * qui quaerebant animam meam, |
et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias * et dolos tota die meditabantur. |
14 Ego autem tamquam surdus non audiebam * et sicut mutus non aperiens os suum; |
15 et factus sum sicut homo non audiens * et non habens in ore suo redargutiones. |
16 Quoniam in te, Domine, speravi, * tu exaudies, Domine Deus meus. |
17 Quia dixi: <<Nequando supergaudeant mihi; * dum commoventur pedes mei, magnificantur super me>>. |
18 Quoniam ego in lapsum paratus sum, * et dolor meus in conspectu meo semper. |
19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo * et sollicitus sum de peccato meo. |
20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt, * et multiplicati sunt, qui oderunt me inique. |
21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi * pro eo quod sequebar bonitatem. |
22 Ne derelinquas me, Domine; * Deus meus, ne discesseris a me. |
23 Festina in adiutorium meum, * Domine, salus mea. |